Grrr. (....GRRR is voor een grote ergenis...) Ik wil even wat kwijt over wat me net gebeurde. Daar gaat eerst wat info aan vooraf.
Half januari heb ik een nieuw fototoestel gekocht, omdat mijn oude is overleden, helaas.
Ik ben nu dus in het bezit van een Sony DSC-HX5V. Een prachtig toestelletje, maar we kennen elkaar nog niet zo goed. Dat geeft niks. Wat niet is kan nog komen.
Een extra redentje om deze te kopen was het feit dat je er €20.- korting op kon krijgen. Deze korting kreeg je niet ter plekke, in de winkel. Nee.
Daar moest je een bon voor invullen, de streepjescode uit de box voor knippen, en de aankoopbon voor kopieeren en meesturen. Voor een bepaalde datum, 1 februari. En ik durf er mijn hand voor in het vuur te steken dat ik dat gedaan heb.
Verleden week kreeg ik een brief van Sony, dat ze mijn post te laat binnen hadden gekregen en mij daarom de korting niet konden geven. Het toesturen van een brief vond ik dan wel weer heel netjes en ook dat er een telefoonnummer in vermeld stond. Om te bellen bij vragen. Nou, dat zie je tegenwoordig niet vaak meer, telefoonnummers waar je naar terug kunt bellen.
Vanmorgen ging ik bellen. Ik was helemaal klaar voor de strijd. Ik ging 'verhaal halen'. Kom maar op. Bewijs maar dat ik niet aan de voorwaarden voldaan heb. Kinderachtig gedoe!
Ze namen al snel op. Een dame met Frans accent hoorde mijn vraag aan. Ik nam een hap lucht om mijn kant van het verhaal te beginnen....toen ze zei dat ze het uit gingen zoeken en mij weer zouden berichten. Ook alweer zo netjes.
Op zo'n moment kun je niet meer van wal steken. En dat is dan toch effe jammer.
Want, waar moet ik dan heen met mijn adrenaline enzo?
Zo maar even een rondje om.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten