Verrassing!

Gisteren lag deze kaart op de deurmat.

Daar word je toch blij van?!

Vertrouwen

Het nieuwe jaar staat alweer voor de deur.
Wat gaat dat toch snel! Ongelovelijk. Ik heb het gevoel of ik pas kort geleden oud en nieuw gevierd heb!
Terwijl de deur achter me bijna dicht valt overdenk ik het volgende:

Ik hoop dat men volgend jaar het begrip Vertrouwen weer zijn waarde terug geeft.
Vertrouwen is een kado. Het is een kwetsbaar kado dat je aan de ander geeft. Door de ontvanger moet het Vertrouwen dan ook met groot respect en zorgvuldigheid behandeld worden.
Anders gaat het kapot. En eenmaal kapot, dan is het moeilijk te herstellen. De schade die dit teweegbrengt bij de gever is groot.

Dit jaar heb ik het gevoel gekregen dat Vertrouwen zo langzamerhand, beschouwd wordt als een gift waar ieder maar mee kan doen wat-ie wil. 

In het nieuws werd (en wordt) bijvoorbeeld gesproken over kinderen (en hun ouders) die Vertrouwen hadden in hun begeleiders en waar gruwelijk misbruik van is gemaakt.

Ook van dichtbij maak ik mee dat er misbruik gemaakt wordt van gegeven Vertrouwen.

Een wereld zonder Vertrouwen is koud en kil. In een wereld zonder Vertrouwen kun je niet jezelf zijn. En als je jezelf niet kunt zijn is er geen gezonde relatie mogelijk.

Vertrouwen kost geen geld, maar dat wil nog niet zeggen dat het onbeperkt verkrijgbaar is.
Vertrouwen kost geen geld, maar dat wil nog niet zeggen dat het waardeloos is.
Het is onbetaalbaar.

Wennen

Ik ben vanmorgen naar de kapper geweest. Een nieuw kapsel, passend bij de bril.
Hoewel het zonder bril ook best leuk staat.
Nu moet ik weer wennen.
Wennen aan mezelf.
En wennen aan hoe ik met mijn handen in het haar moet zitten.
Achterover, dat haar!! Nee, nee! Niet naar voren harken die lokken.
Het mag weer 'achterover'.

Ben best tevreden.

Café Chantant: de "Dames" zingen een lied over de G-spot?

Ik sta op youtube!!
(...die met die bril...)

Lekker hard

Elk beeldje heeft zijn eigen verhaal.
Net als ieder mens, eigenlijk.

Kleine engeltje op de knietjes vooraan; stond bij mijn ouders thuis altijd op de kast naast de radio. Schatje.
Licht bruine Jezus; uit mijn ouderlijk huis. Stond daar zolang ik kan heugen. Helaas is de neus wat beschadigd. (Even met een stiftje bij werken, zou mijn vader zeggen..) Kan ook zijn dat ie zo bruin is geworden door de nicotine van stevig rokende vader.
Wit Mariabeeldje; ooit gekocht voor een vriendin, maar die had 'm al, dus hield ik deze.
Plasticen Mariabeeldje met blauwe cape; in Ierland gekocht. Zo kitch als maar kan, maar ja, je mag ze niet weggooien.
Engel in sneeuwbol: gekregen van Oudste van Lief toen hij Plasticen Maria geleend had voor school en niet meer terug kon vinden. Hij heeft toen deze voor mij gekocht. Later kwam Plasticen Maria weer boven tafel.
Rendier Rudolf; vorig jaar gemaakt door Jongste van Lief. (Toen 11 jaar.)
Jongetje en meisje naast Rudolf: gekocht op de rommelmarkt van het dorp waar ik woon.
Hoofd ten hemel wijzende non; ooit gekocht toen ik van plan was zwart-witte dingen te sparen. De verzameling is niet groot geworden. Ik kan helemaal niet sparen. Ik vind alles te leuk.

Buke and Gass

Soms kom je bij toeval een juweeltje tegen op het internet.
Dit is er zo eentje.
Zo bijzonder. Fascinerend. Muzikaal.
Gewoonweg prachtig.

Een soort Tori Amos op gitaar.

Scheuren en hangen....

Ik heb 'M!!

Ik heb 'm!! Ik heb 'm!! Ik heb 'm!!
Ik moest er even op wachten, maar nu heb ik 'm!!
Ik kijk naar mijn wereld door mijn NIEUWE bril.
Ben Blij.