vrijdag 27 mei 2011

Wakker

Ik lig in bed.
Langzaam word ik mij bewust van mijn omgeving ondanks dat mijn ogen gesloten zijn. Ik word wakker.

Door mijn oogleden schemert het daglicht door tot mijn bewustzijn.
Ze zijn loeizwaar, die oogleden. Ik doe niet eens een poging om ze te openen.
Ik stel mijzelf de allereerste vraag van de dag. De eerste van een stortvloed die vandaag nog zal volgen.
Hoe laat zal het zijn?
Ik heb geen idee, maar uit de stilte maak ik op dat het nog geen tijd kan zijn om op te staan.
Mijn lijf geeft ook aan hier nog helemaal niet aan toe te zijn. Mijn armen en benen zijn doordrenkt van en verzwaard door slaap. Onbeweeglijk liggen ze. Alsof ze nog daar zijn, ginds in de slaapwereld.

De slaap staat, verdekt opgesteld, even verderop.
Als ik me haast, kan ik me nog laten pakken.
Snel, snel! “He, slaap, hier ben ik! Overval me, alsjeblieft!”.
In de stilte schreeuwt mijn lijf het uit.

Maar er is een stoorzender die de ervoor zorgt dat ik geen contact krijg met de slaap. Hij staat tussen mij en de slaap in.
Deze stoorzender overschreeuwt alles. “Geleegd! Ik moet dringend geleegd!”
Ik wil doof blijven voor deze signalen. Ik kan niet. Ik wil niet. Ik moet naar de slaap. Ga weg.
Ik draai me moeizaam om en trek het dekbed stevig naar me toe in de hoop dat de signalen van mijn blaas me zo niet zullen bereiken.
“La, la, la" doe ik, als een kind met de vingers in de oren. "Slaap, joehoe!”, roep ik, tegen beter weten in. Want de blaas wint het namelijk altijd.

Zonder dat ik het weet heeft de blaas mijn motoriek overgenomen; plots sta ik naast mijn bed om naar het toilet te gaan.
B(l)aas boven baas.
Altijd.

zondag 15 mei 2011

Stokrozen

Kijk ze daar nou staan!
Tegen de nieuwe schutting aan.
In de zon.
Ik hoop dat het grote stokken worden met heel veel rozen.
Geen idee welke kleur.
Ik laat mij graag verrassen.

zondag 8 mei 2011

Je weet het niet

Het is alweer een week geleden dat ik voor de laatste keer een berichtje geplaats heb.

Toen wist ik niet dat ik nu een nieuwe wasmachine zou hebben omdat de ander het begaf.
Toen wist ik ook niet dat de auto nu bij de monteur zou staan omdat ie een heel gek geluid maakt.
Toen wist ik ook niet dat Linker Buur zijn huis te koop zou zetten.
Toen wist ik niet dat ik nu het boek over Mindfulness zou lezen, omdat ik dat intussen van een vriendin heb gekregen.

Tussen toen en nu is de (dode) coniferenhaag tussen onze tuin en die van de buren vervangen door een schutting. Vakkundig geplaatst door Lief en Rechter Buurman.
Tussen toen en nu is Lief ook nog eens op pad geweest met zijn Vader.

Zomaar een greep uit de dingen die er tussen toen en nu gebeurd zijn. Die ik nu weet maar toen niet.

Ik ben benieuwd naar wat er allemaal nog komen gaat.
Ik weet het niet en ik wil het ook niet weten.
Ik laat mij verrassen en blik liever af en toe terug.

zondag 1 mei 2011

Koninginnedag

Het leukste aan Koninginnedag is:
met de verkoper onderhandelen hoeveel Milky Way's er bij de koop geleverd moeten worden....
of nee:
verzamelen met je vrienden bij die kroeg waar een van je vrienden met zijn band speelt en dan elkaars koopjes bewonderen....
of nee:
een van je vrienden aankleden met te koop aangeboden kleding.....
of nee:
de achtergelaten zooi nalopen op zoek naar achtergelaten pareltjes...

Koninginnedag is gewoon een van de leukste dagen van het jaar.
Of nee....