Verrassing!

Gisteren lag deze kaart op de deurmat.

Daar word je toch blij van?!

Vertrouwen

Het nieuwe jaar staat alweer voor de deur.
Wat gaat dat toch snel! Ongelovelijk. Ik heb het gevoel of ik pas kort geleden oud en nieuw gevierd heb!
Terwijl de deur achter me bijna dicht valt overdenk ik het volgende:

Ik hoop dat men volgend jaar het begrip Vertrouwen weer zijn waarde terug geeft.
Vertrouwen is een kado. Het is een kwetsbaar kado dat je aan de ander geeft. Door de ontvanger moet het Vertrouwen dan ook met groot respect en zorgvuldigheid behandeld worden.
Anders gaat het kapot. En eenmaal kapot, dan is het moeilijk te herstellen. De schade die dit teweegbrengt bij de gever is groot.

Dit jaar heb ik het gevoel gekregen dat Vertrouwen zo langzamerhand, beschouwd wordt als een gift waar ieder maar mee kan doen wat-ie wil. 

In het nieuws werd (en wordt) bijvoorbeeld gesproken over kinderen (en hun ouders) die Vertrouwen hadden in hun begeleiders en waar gruwelijk misbruik van is gemaakt.

Ook van dichtbij maak ik mee dat er misbruik gemaakt wordt van gegeven Vertrouwen.

Een wereld zonder Vertrouwen is koud en kil. In een wereld zonder Vertrouwen kun je niet jezelf zijn. En als je jezelf niet kunt zijn is er geen gezonde relatie mogelijk.

Vertrouwen kost geen geld, maar dat wil nog niet zeggen dat het onbeperkt verkrijgbaar is.
Vertrouwen kost geen geld, maar dat wil nog niet zeggen dat het waardeloos is.
Het is onbetaalbaar.

Wennen

Ik ben vanmorgen naar de kapper geweest. Een nieuw kapsel, passend bij de bril.
Hoewel het zonder bril ook best leuk staat.
Nu moet ik weer wennen.
Wennen aan mezelf.
En wennen aan hoe ik met mijn handen in het haar moet zitten.
Achterover, dat haar!! Nee, nee! Niet naar voren harken die lokken.
Het mag weer 'achterover'.

Ben best tevreden.

Café Chantant: de "Dames" zingen een lied over de G-spot?

Ik sta op youtube!!
(...die met die bril...)

Lekker hard

Elk beeldje heeft zijn eigen verhaal.
Net als ieder mens, eigenlijk.

Kleine engeltje op de knietjes vooraan; stond bij mijn ouders thuis altijd op de kast naast de radio. Schatje.
Licht bruine Jezus; uit mijn ouderlijk huis. Stond daar zolang ik kan heugen. Helaas is de neus wat beschadigd. (Even met een stiftje bij werken, zou mijn vader zeggen..) Kan ook zijn dat ie zo bruin is geworden door de nicotine van stevig rokende vader.
Wit Mariabeeldje; ooit gekocht voor een vriendin, maar die had 'm al, dus hield ik deze.
Plasticen Mariabeeldje met blauwe cape; in Ierland gekocht. Zo kitch als maar kan, maar ja, je mag ze niet weggooien.
Engel in sneeuwbol: gekregen van Oudste van Lief toen hij Plasticen Maria geleend had voor school en niet meer terug kon vinden. Hij heeft toen deze voor mij gekocht. Later kwam Plasticen Maria weer boven tafel.
Rendier Rudolf; vorig jaar gemaakt door Jongste van Lief. (Toen 11 jaar.)
Jongetje en meisje naast Rudolf: gekocht op de rommelmarkt van het dorp waar ik woon.
Hoofd ten hemel wijzende non; ooit gekocht toen ik van plan was zwart-witte dingen te sparen. De verzameling is niet groot geworden. Ik kan helemaal niet sparen. Ik vind alles te leuk.

Buke and Gass

Soms kom je bij toeval een juweeltje tegen op het internet.
Dit is er zo eentje.
Zo bijzonder. Fascinerend. Muzikaal.
Gewoonweg prachtig.

Een soort Tori Amos op gitaar.

Scheuren en hangen....

Ik heb 'M!!

Ik heb 'm!! Ik heb 'm!! Ik heb 'm!!
Ik moest er even op wachten, maar nu heb ik 'm!!
Ik kijk naar mijn wereld door mijn NIEUWE bril.
Ben Blij.

Surprise

Deze dagen gonzen er in mijn  hoofd veel gedachten rondom hetzelfde onderwerp; Sinterklaas.
Ik moet mijn rijmen rijmen. Kadootjes kopen. Surprises maken.
Vanmorgen ben ik in pyama begonnen met plakken en knippen. Opeens was er haast bij.
Het werd niet dat wat ik in mijn hoofd had. Opeens begreep ik hoe het wel moest.
Ben gestopt en opnieuw begonnen. Nu met mijn kleren aan.
Plakken. Knippen. Verven. Er ligt van alles op de grond; pot verf, kwast, schaar, papier, op oude kranten. Ik moet uitkijken, want ik ben van het type dat niet alleen de verf en lijm op de surprise smeert, maar ook op haar omgeving.
De half afgemaakte surprise wacht om voltooid te worden. Wacht vervolgens om bewonderd te worden, wetende dat daarna het einde nabij is. Tijdens het hardop voorlezen van het rijm krijgt de surprise betekenis. Dat is zijn hoogtepunt. Na de slotzin is het einde daar.
Want, om het kado eruit te halen moet het kapot. Dat is het lot van een surprise. Het is een kort leven beschoren. Maar dan wel een leven met betekenis.
Wat overblijft is de herinnering.
En het kadootje.

Kadootjes

Zes woorden verhaal

Vandaag las ik in de krant een advertentie voor een prijsvraag; six word story.
Grappig.
Hoe vertel je in 6 woorden, een heel verhaal.
Ik heb eens een dagboekje bijgehouden van mijn vakantie, waarbij ik de dag samenvatte in 1 zin. En ik heb eens meegedaan aan een workshop waarbij je een verhaal moest schrijven dat bestond uit 1 zin.
Maar deze beperking, slechts 6 woorden gebruiken voor 1 verhaal, vind ik ook een uitdaging.

"Ze betrapte hem net op tijd"
"Door fotografie ontwikkelde hij eindelijk zelfvertrouwen"

Ach, ik doe maar wat. Spelen met woorden en spelen met plaatjes.

Wie heel goed is met woorden is; Marijke Boon. Afgelopen vrijdag heb ik een voorstelling van haar gezien: 'Boon's Best'. Erreg leuk. Wat is zij een geweldige tekstschrijfster. En performer.
Alle liedjes zijn verhalen, die zo grappig in elkaar zitten met hele goeie woordgrappen. En met haar mimiek vult ze het lied zo mooi aan.
Net als Katinka Polderman. Ben ik laatst ook nog geweest. 'Polderman tuigt af'. Ook zo'n schrijftalent.

Leuke dingen.

Obél - "Just so"

Met dank aan Sandii die 3FM weer bedankt.

Fijne avond

Gisteravond ben ik met een aantal vrienden naar Katinka Polderman geweest: 'Polderman tuigt af'.
Erreg leuk. Ik heb niet dubbel gelegen van het lachen, maar wel genoten. Wat is zij goed met taal.
De liedjes die ze schrijft zitten goed in elkaar en de onderwerpen die ze neemt zijn heel alledaags. Een slaapliedje die ze niet meer mag zingen omdat het kind ervan gaat huilen, een lied over een vergeten groente; boksbaard (nooit van gehoord, laat staan geproefd). Een klein liedje over haar hondje dat dood is.
Allemaal mooi. Knap hoe ze daar grappig en/of ontroerend over kan schrijven en zingen.
Het was een fijne avond.

Binnenkort gaan we met de vrienden HET fijne avondje vieren.Lootjestrekken.nl doet nu zijn werk.
Ben benieuwd hoe grappig mijn talige vrienden zijn. Ik heb er nu al zin in!

Ik en mezelf

Ik kwam gisteren mezelf tegen.
Zoals ik nog niet zo lang geleden was. Ik heb het over zo'n jaartje of drie geleden.

Gisteren nam ik deel aan een bijeenkomst van conctactpersonen van de OR, op mijn werk.
Tijdens die bijeenkomst werden we in groepjes verdeeld. We bespraken een aantal onderwerpen eerst in  kleine groepjes en de hoofdpunten werden daarna in de grote groep gedeeld.
Altijd leuk om met elkaar meningen en ervaringen uit te wisselen.
In 'mijn' groepje zat een vrouw die gaandeweg de gesprekken meer en meer over zichzelf vertelde; over haar onvrede over haar huidige werkplek, haar ambities en hoe ze die niet weet te bereiken, de stappen die ze gezet heeft en de belemmeringen die ze van haar leidinggevende ervaart.
Ze had nu besloten om een zelf een studie te gaan doen die haar verder op weg zou helpen.

Daar zit ik, dacht ik.
Wat een zoektocht, dacht ik.
Wat ben je goed bezig, dacht ik.
Doe wat je moet doen en laat je niet leiden door anderen, dacht ik.
Neem stappen, dacht ik.
Kom in beweging, dacht ik.
Die komt er wel, dacht ik.

Ik heb het niet alleen gedacht, ik heb het ook gezegd.

Lumixje

Ik ben bang dat mijn super-handige compacte fototoestelletje 'Lumix' overleden is...
De lens blijft verstopt zitten in het toestel en wil er niet meer uit.
Ik begrijp dat ie niet zo oud als dit Griekse echtpaar kon worden. Maar ik had 'm graag wat langer dan 2,5 jaar willen gebruiken.

Ik mis 'm.

Blij

What lies behind us...

G-dagen

Ik ben er weer.
En ik wil weer terug. Terug naar de G-dagen.
De G van Grieks eiland, Geweldig, Gelukkig, Genieten, Gapen, alles moGen, Goddelijk, Griekse salade, YoGhurt met honinG, lui liGGen....

Het was een heerlijk weekje Kreta. De temperatuur vroeg slechts om een bikini of een jurkje zonder mouwen.
We hebben bounty's gegeten op een bounty-eiland en ik heb de (ferme) hand geschud van een 104! jarige Griek en zijn 96! jarige vrouw. We zijn door een kloof gewandeld en daar ook gepicknickt en we kwamen langs een prachtig kapelletje in een overhangende rots. Waar in elk gaatje van de rots briefjes gepropt zaten met wensen en gebeden. Waar ik elke avond een biertje achterover tikte.
Waar de wind waaide, zo warm, alsof iemand een grote fohn aan had gezet. Waar we weer heerlijk pannenkoeken hebben gebakken omdat we altijd een fles pannekoeken-mix meenemen.
Waar Lief van de restauranthouder geen ketchup kreeg omdat deze vond dat dit de smaak van het gerecht verpesten zou. Waar we in de bus stapten zonder te weten of we eigenlijk nog wel geld genoeg hadden om bij de plaats van bestemming te kunnen komen. Waar de wc's geen slot hebben en de stranden geen schelpen. Waar oude vrouwen ook een soort van proppers zijn omdat ze je in hun winkeltje willen lokken. Waar ik de tv en computer geen seconde gemist heb. Waar we de verkeerde afslag namen en Lief vergeten was de broodjes in de rugzak te doen. Waar we met het gele monster alle wegen aan de oostkant van het eiland gezien hebben. Waar de raki rijkelijk vloeide en de koffie niet te drinken was. Waar het 'buiten gewoon' warm was en binnen koel.

En nu zijn we weer thuis. Met de Griekse sloffen op de bank.

Tijdloos

Een paar dagen geleden zag ik Koos Postema op tv. Niet met bovenstaand filmpje hoor. Ik weet niet meer precies bij welk programma maar dat is niet belangrijk.
Het feit dat ik hem zag is niet belangrijk. Wat ik wil vertellen is dat er  iets met mij gebeurd wanneer ik zijn stem hoor. Het filmpje heb ik alleen bijgevoegd om zijn stem.
Koos heeft zo'n onmiskenbare Koos Postema-stem, daar kun je niet om heen. Het maakt niet uit hoe oud Koos is, zijn stem blijft onveranderd. Die stem ligt in mijn vroege geheugen opgeslagen en herinnerd mij ogenblikkelijk aan mijn ouderlijk huis. Wanneer ik zijn stem hoor ben ik ineens weer, pak weg, 6 jaar oud.
Toen ik een klein Kootje was en ik, om welke reden dan ook, de slaap niet kon vatten dan kroop ik mijn bedje uit en liep dan zachtjes naar de huiskamer. In de huiskamer keken mijn ouders 's avonds altijd tv. Grote kans dat Koos te horen was met;  'Achter het nieuws' of  'Een klein uur U' of  'Een groot uur U' of  'Klasgenoten'.
Het vertrouwde beeld van mijn ouders in de huiskamer, ieder op hun eigen plekkie, heeft zich verbonden met de stem van Koos.
Zo heeft de stem van Koos voor mij iets veiligs gekregen zoals ik mij als kind ook veilig voelde thuis.

Geuren kunnen je terug slingeren in de tijd, maar stemmen kunnen dat dus ook.

Tekenen

Ik kan tekeningen maken op mijn mobiel. Gaaf he?

Blij

Ik ben al tijden op zoek naar een theepot.
Nu zul je denken; die zijn toch overal te koop? Dat zijn ze ook, maar die vind ik niet leuk genoeg. Ik weet niet precies wat ik zoek; dat weet ik pas als ik 'm zie.
In gedachten zie ik een dikbuikige, gezellige pot, met een struise tuit en beschilderd met vogeltjes .
Maar misschien kom ik met iets heeel anders thuis.  Maar dat weet ik pas als ik 'm zie.
Het mag ook een tweede handsje zijn. Vind ik eigenlijk nog leuker.
Nu liep ik laatst bij de Hema en daar stond een klein schattig potje zich goedkoop aan te bieden. Ik kon hem niet laten staan. Eigenlijk is-ie wat aan de kleine kant.
Groot genoeg voor twee mokken vol, maar veels te klein voor een gezin.
Je blijft zetten.

Een jurk

Daten

Laatst sprak ik een vriend van me. Ik vroeg hoe het met hem ging.
Goed', zei hij. Hij was druk aan het daten, vertelde hij, via internet. Digitaal daten.
Hij heeft de laatste maanden veel leuke vrouwen ontmoet. Ik leer er ook veel van, zo zei hij. Ik leer mijn verwachtingen los te laten. Ook leert hij om eerlijk te zijn naar zichzelf en de date-vrouw. Dus niet te blijven hangen wanneer hij geen klik voelt bij de ontmoeting. Dat hoeft heus geen liefdes-klik te zijn. Het liefste wel, maar een andere klik is ook goed.
Hij date alleen met vrouwen waarvan het profiel hem aanspreekt. Ik neem aan dat de foto ook niet onbelangrijk is. Dan vorm je je toch een beeld van iemand en daarmee een verwachting, zei hij.
Geeft niks. Zo doen mensen dat.
Maar de verwachting en het beeld komen nooit overeen met de werkelijke ontmoeting, vertelde hij erbij.
Hij is nog (steeds) niet verliefd. Blijkbaar geeft het face to face contact dan toch de doorslag.
Ik vroeg me af hoe het zou zijn wanneer hij zou met iemand zou gaan daten die een profiel heeft beschreven die hem niet aanspreekt.

Wie weet klikt dat geweldig.

Strijken

Ook (kleine) mannen kunnen strijken.
Heel goed strijken zelfs!

Aaach...

        Ben deze zomer wel gestoken door zo'n kreng....

Geniet

Even ontspannen...
Klik de link aan en GENIET.
LINK.
Echt even doen hoor!

Een filmpje als dit met bijbehorende muziek kan mij niet lang genoeg duren.

Bloei

Jaarmarkt

Gisteren was er de jaarmarkt in het dorp waar ik woon. DE jaarmarkt.
Een groot deel van de dorpsstraat staat dan vol met marktkramen met tassen, sokken, sjaals, riemen, snoeischaren, maatbekers, stroopwafels, broodjes haring, planten, kettingen enz. enz.
Als vaste attractie staat er de brandweer met een hoogwerker. Liefhebbers kunnen zich de hoogte in laten werken om zo wat verder te kijken dan hun neus lang is. Op de grond kunnen kinderen met de brandslang huisjes omspuiten die op een lat gemonteerd zijn die weer over de sloot ligt. Altijd weer een succes.
Op het parkeerterrein voor de supermarkt kunnen de dorpsverenigingen op een podium hun kunsten vertonen. Ook worden daar lootjes verkocht door wat oudere mensen in klederdracht voor...voor...ja, voor wat eigenlijk?
Het leukste van de markt vind ik de particuliere kraampjes en kleedjes. Mensen die de kans niet voorbij willen laten gaan om van hun zolder opruiming af te komen. Ze zitten er dan gezellig bij aan hun plastic tuinset, met een kopje kof en een broodje. Wat later op de dag wordt de koffie verruild voor een borrel.
En als je met ze in gesprek gaat, krijg je, voordat je het weet, ook een borrel aangeboden. Of een warme gehaktbal.
Op de foto zie je mijn veroverde schatten. De pruimenjam smaakt bijna net zoals mijn moeder die maakte!
Ik heb ook mijn vetpercentage nog laten meten en die is 'normaal'.
Daar wordt ik ook weer blij van.

Mag dat?

Koopje

Bakken

Gisteravond belandde ik al zappend bij de zender BBC 2.  Ik bleef er hangen want 'The great British bake off' ging beginnen. Een programma waarin tien amateur-bakkers het tegen elkaar opnemen. Per aflevering vallen er twee deelnemers af. Dit keer bakten ze 'cake'. Als laatste moesten ze hun eigen chocoladecake bakken. Het water liep me al in de mond.
Ik vond het ontroerend om te zien hoe serieus er gebakken werd en hoe emotioneel mensen de beoordeling van hun baksel ontvingen. Alsof ze een stukje identiteit mee hadden gebakken en zijzelf beoordeeld werden.
Een man in het speciaal stal direkt mijn hart. Helaas ben ik zijn naam vergeten en helaas kan de 'uitzending gemist' van de BBC niet geaktiveerd worden.
Het was zo'n grote, dikkige man waarin je het jongetje dat hij ooit was nog doorheen zag schijnen. Zijn eerste cake was enigzins ingezakt. 'Dat gebeurde hem anders nooit', zei hij beteuterd. Toen de jury zijn cake ook nog als wat 'te droog' beoordeelde schoot-ie helemaal vol. De presentatrice moest hem een beetje oppeppen met grapjes als; 'nou, droog je tranen maar, want anders wordt het nog een zoute cake', waarop hij door zijn tranen heen weer een beetje in de lach schoot (zie je het voor je?).
Helaas is hij na de eerste aflevering al afgevallen.
Volgende week deel 2; om 21.00 op BBC2.

Lijstjes

Ik hou van lijstjes.
   * Lijstjes met dingen die nog gedaan moeten worden.
   * Lijstjes met dingen die ik nog wil doen.
   * Lijstjes met ideeen die niet mogen worden vergeten.
   * Boodschappenlijstjes.
   * Lijstjes met inhoud.
   * Lijstjes met wensen.
   * Lijstjes zonder cijfers.

Hoornse Lappendag

Vandaag is het lappendag.
Rond een uur of negen begeef ik mij naar de stad. Makkelijke schoenen aan, mijn kleinste tasje om de schouder, volle knip mee. Gelukkig is het droog. Er lijkt een bui in de lucht te hangen.
Hopelijk valt-ie niet en al helemaal niet op mij.
Al fietsende word ik hier en daar ingehaald door mensen die meer haast lijken te hebben dan ik.
Vooral mannen die gekleed zijn in enkel een T-shirt en spijkerbroek, de zgn. kroegtijgers.
Tot mijn verbazing razen ook grijze dames op leeftijd mij voorbij! Aha, zij blijken in bezit van een fiets met aandrijving. Wil ik ook, later.
In tegenovergestelde richting komen mij al bosjes mensen tegemoet met al een flink aantal plastic tassen aan het stuur. Even bekruipt mij het gevoel dat ik vast te laat bij de winkels kom en dat 'al het leuke' al weg is. Onzin natuurlijk, maar het gen dat bang is om iets te missen speelt op. Mijn verstand brengt het tot bedaren: 'er is genoeg, niet iedereen heeft dezelfde smaak (en maat) als jij, en als het op is, is het op'.
Aangekomen in de stad, vraag ik mij af waar ik mijn fiets zal zetten. Ik moet 'm straks weer kunnen vinden en pakken.
De vragen; 'heb ik dit echt nodig' en 'zal ik het wel of niet kopen', komen later aan de orde. 
Niet nodig, wel kopen, gok ik.

Weer thuis

Wat is het toch heerlijk om weer thuis te zijn.

Ik geniet weer dubbelop van de gewone dingen. Slapen in mijn eigen bed natuurlijk. Fietsen is ook al zo'n genot. Een broodje kaas en koude drankjes, hup uit de koelkast. Karnemelk!!

Een rondje stadten vind ik ook een genot.

Nu is het een beetje jammer dat het kermis is. De hele stad staat dan vol geplempt met oliebol en snoepkramen, attracties en wc's en hekken en mensen. Ik herken mijn stad dan niet helemaal. Maar alla, het hoort erbij en na het weekend is het weer voorbij.

Vandaag heb ik even gepre-shopt. Maandag namelijk is het de jaarlijkse 'lappendag'. Dit houdt in dat de lege plekjes in de stad die er nu nog zijn ook nog eens vol gepropt worden met marktkramen met kleding, tassen en andere spullen. Lappen zie je niet zo veel meer.

Van oudsher is het de traditie dat de vrouwen al heel vroeg de markt over gaan en de mannen duiken al heel vroeg de kroeg in. Tegenwoordig duikt iedereen de kroeg in.

Alle winkels hebben allerlei lappendagaanbiedingen. Omdat kleding passen dan een hele toer is, kijk ik van tevoren even wat er te koop is. Dit keer heb ik dit dan zo gedaan. Meestal ga ik heen rond een uurtje of 9 en zie ik wel waar ik beland. Of op een terras of in de kroeg of ik ben naar huis gegaan.

Ik ben benieuwd waar ik mee thuis kom!

Voorbij

Zo heb je het en zo ben je het weer kwijt. Niet voorgoed, gelukkig, want je kunt het zo weer krijgen. Of nemen, liever gezegd.
We hebben Italie weer kunnen proeven, voelen en ruiken. Heerlijk. Mooie dingen gezien (het Sella-plateau o.a.) en gekke dingen gedaan.
Zo heeft Jongste van Lief zijn tand begraven boven op de berg die we beklommen hadden. Hij moest er even over nadenken, maar vond het toen wel een cool idee. Wie weet gaat hij er ooit nog eens naar op zoek.
Ik heb mijn eigen weerstation gekocht. Gelukkig kwam het vrouwtje steeds naar buiten. Toch fijn om te weten dat het droog blijft.

Het konijn van de camping huppelde af en toe gezellig naar binnen. En helaas is het mij niet gelukt om een mus (kom-mus...kom dan..) van dichtbij te fotograferen.
De tent werd trouwens bewaakt door een paar oplettende ogen. (zie foto).

Net heb ik nog een foto gemaild naar een vrouw die vlak naast onze tent een landing maakte met haar parasail. Ik vroeg haar emailadres. Ze was er erg blij mee maar ik denk dat ze geen foto nodig had om het zich te herinneren.

Het reisverslag dat ik heb gemaakt is af. Dit keer geen zin per dag, maar een kaartje per dag. Gaatjes erin en hup een koordje erdoor. Zo'n verslag geeft van die handige 'haakjes' waar je je vakantieherinneringen aan omhoog kunt halen. Ik heb me voorgenomen om me vaker creatief te uiten. Dit jaar had ik ook verf en doek(jes) mee en heb zowaar twee schilderijtjes gemaakt!
O, en ik heb me ook voorgenomen om elke dag even te mediteren. Of gewoon even te zitten en dat schreeuwerige hoofd niet te volgen.

We zijn weer thuis en dat is ook weer heerlijk!

Ik heb HET!!

Ik heb HET!!
Lief had HET al even, maar nu heb ik HET ook!! Heerlijk.
Ik ga er zo van genieten! Ik wens HET iedereen toe en ik ben er weer als HET voorbij is. Tot over een weekje of 3.

vakantie

Warm

Frisse lucht!
Ik zet het raam in de badkamer een flink eind open. Ik voel hoe de koude ochtendlucht langs mijn huid aait. De verkoelende werking ervan is een genot.
Om de frisse lucht mijn slaapkamer te laten bereiken moet de deur van de badkamer ook open.Wagenwijd!
Ik wil voorkomen dat de deur stiekem zachtjes dicht valt. Daarom zet ik er een stevige wandelschoen tegenaan.
Ik neem de lucht mee naar binnen, naar boven richting de slaapkamer, aan de andere kant van het huis. Daar zet ik het raam nog wijder open, zodat de frisse lucht daar weer naar buiten kan.
Stilletjes ga ik op mijn bed liggen.
Ja, daar is ze weer; de verkoelende lucht....

Zonnegroet

Telkens, wanneer ik de jongens van het Nederlands Elftal (..ja, na de overwinning van gisteren schrijf ik het maar met hoofdletters..) zichzelf zie warmdraaien voor aanvang van de wedstrijd, denk ik; ik ken die bewegingen.
Denk, denk. Ja; het is de zonnegroet!
Alles wat hen helpt om te winnen is geoorloofd; focussen, metalen armbandjes, bidden en.....de zonnegroet.

Van internet;
'De zonnegroet brengt evenwicht op alle niveaus: fysiek, energetisch, emotioneel en spiritueel.
Alle spieren, gewrichten, klieren, organen en het zenuwstelsel worden gestimuleerd.
Omdat het hart en de longen net even harder moeten werken worden ook deze organen versterkt.
Doordat de adem en beweging synchroon lopen worden de gedachten rustiger waardoor je meer ontspant.'

Voorspellen...

Sommige mensen vertrouwen op Paul.
We wachten af.

Behang voor buiten

..gezien in Brugge..

Zo leuk!!

Prent

Ja hoor!!
Ik heb er weer eentje.
Gek word ik ervan.

Toen ik de kapsalon uit kwam lopen prijkte er weer(!) een prent op de voorruit van mijn auto.
Lekker dan.
Daar waar je voorheen zonder zorgen mocht parkeren, mag dat nu niet meer. Bij binnenkomst van de stad staat een bord dat er niet geparkeerd mag worden zonder vergunning, mits je in de blauwe zone parkeert met je parkeerkaart achter je raam.
Dat zag ik pas achteraf.

Stond dat bord er altijd al, of heb ik al die keren dat ik zonder bon weg kon rijden geluk gehad?

Zonde van die €60,-......

Wenen

Laatst fietste ik op mijn gemakkie naar de stad. Achter mij fietsten twee vrouwen.
Zij reden wat sneller dan ik en haalden mij in. Ik ving een flart op van hun gesprek.
Een leuke flart.

'Ja, zeg. Kreeg ik een weekendje Wenen aangeboden.'
'Goh, wat leuk.'
'Ja, dat dacht ik ook'. Maar wat bleek; ik kreeg een bos uien!'
'Een bos uien?'
'Ja, om een weekendje te wenen'.
'Tssss; een weekendje wenen...'
'...............'
'...............'

Pony

Elke dag lees ik het stukje van Aaf Brandt Corius op de achterpagina van de Volkskrant. Meestal moet ik er om lachen. Vandaag ook weer.

Staat haar best goed, toch?

Filmhuis

Bij binnenkomst van het filmhuis wordt je al getrakteerd op deze plaatjes!!

Komt dat zien!

Antwoord

Gisteren zag ik een (stukje) van het programma Keuringsdienst van Waarde. Zij gingen op zoek naar het antwoord op een vraag die al heel lang in mijn hoofd huist. Ik ben nooit op zoek gegaan naar het antwoord. Ik laat de vraag van tijd tot tijd boven drijven en dan mijmer ik heerlijk voor me uit wat het antwoord zou kunnen zijn. Soms hoef ik namelijk het antwoord op een vraag niet te weten want dan vind ik het mijmeren veel leuker. Zodra je het antwoord weet, nou ja, dan ben je klaar. Weg gemijmer.
Maar goed, blijkbaar was ik gisteravond nieuwsgierig genoeg naar het antwoord want ik bleef kijken.

De vraag was; hoe krijgt je een walnoot in twee prachtige helften uit zijn schil? De helften zoals die op een Rambol-kaasje liggen. Dus niet in stukjes en beetjes.
De truc blijkt te zijn om de gave zijden van de noot te kraken in plaats van 'm op de naad open te breken. De helften van de vrucht staan namelijk haaks op de schil. Moeilijk uit te leggen.
Kijk zelf maar even. (..rond 17.11; het antwoord..)



Nu heb ik een geheel eigenwijze om een walnoot te openen; ik neem in de ene hand een noot en in de andere een stevig mesje. Het liefst een ouderwets aardappelschilmesje.
Ik steek de punt van het mes in het gaatje aan de onderkant van de noot. (De bovenkant is de kant waar de twee helften samenkomen in een puntje. Die kant moet je niet hebben.)
Steek het mesje er een stukje in en met je andere hand houdt je de noot goed vast. Pas op dat je jezelf niet snijdt! Vervolgens draai je het mes een tikkie en dan laten de twee helften los waarna je de noot eruit kunt peuteren. In stukjes, dat wel. Ik begrijp nu dat ik dan een hamertje moet gebruiken.

Ik ga weer op zoek naar een vraag waarop ik geen antwoord weet.

'Siererwt' en 'brandende liefde'....

                                           Kijk ze groeien!!

Oranjegekte

Zorgen

Vanmorgen las ik een artikel in de Volkskrant over 'de multitasker', met als ondertitel; de 'bedrading' van het brein verandert door voortdurende blootstelling aan informatiebronnen.
In het kort staat er het volgende;
'De stroom van info via emails, twitters, telefoongesprekken en andere binnenkomende informatie kan van invloed zijn op hoe mensen zich gedragen en hoe ze denken. Het informatiebombardement kan het vermogen om te focussen ondermijnen.
De infostroom zorgt voor een staat van opwinding, waardoor het lichaam een stoot dopamine aanmaakt, waarvan onderzoekers zeggen dat het een verslavend effect heeft. Zonder die impulsen raken mensen verveeld'.

In mijn ogen leidt verveling tot creativiteit. Misschien dwingt verveling wel tot creativiteit. En tot 'zijn'. En daar is toch niks mis mee.

De onderzoeker zegt nog dat hij denkt dat 'intensief gebruik van technologie er in het uiterste geval toe kan leiden dat het onze empatische vermogens aantast. We worden pas menselijk door de aandacht die we aan een ander besteden. Dat laat zien hoeveel we om iemand geven'.

Het bestaan van een multitasker lijkt me een leeg bestaan.
Virtueel en leeg.

Tips

Van de week liep ik, nietsvermoedend, de bieb in de binnenstad binnen. Bleek er boekverkoop te zijn! Tafels vol met boeken, te koop voor een habbekrats. Geweldig! Ik heb me in kunnen houden, maar heb toch het een en ander gekocht.
Oudste zus was er ook. Zij werkt namelijk in de bieb. Stiekempjes fluisterde ze mij een boekentip in het oor; ik moest echt het boek 'Sprakeloos' van Tom Lanoye. lezen, zei ze.
'Jij vindt dat ook vast heel mooi', zei ze. Oudste zus en ik hebben dezelfde smaak qua boeken, dus zij mag dat zeggen. Heerlijk, zo'n tip. Het geeft een spannend randje aan mijn bezoekjes aan een boekenwinkel of bieb. Een klein doel, zeg maar.
En vanmiddag kreeg ik weer een boekentip van een vriendin; 'De kunst van het Kaizen'. Een boek dat beschrijft hoe je in hele kleine stapjes (echt heeele kleine stapjes), uiteindelijk je doel kunt bereiken. Misschien is dat boek weer bruikbaar voor mijn werk.
Over tips gesproken; zo nu en dan zwerf ik wat op internet en laatst kwam ik de volgende kaartjes tegen.
Heel simpel, maar o zo mooi! Ik moet mezelf inhouden, want ik sla zo weer aan het bestellen.
Net als bij deze vouwbootjes.
Kom er maar op.

Mooi he, al die tips. Zomaar. Gratis en voor niks.

Rustgevend doek....

Soothing....
Originally uploaded by kootje1

Niets is zo rustgevend
als een doek
wapperend in de wind
dat de zon gesluierd
toelaat....

Lezen

Barbies in nood

Telefoon

Me
Originally uploaded by kootje1

Ik heb sinds kort een nieuwe telefoon. Hij (zij?) ziet er prachtig uit. Het is een Sony Ericsson Vivaz.
Ik heb altijd een Sony gehad, maar....mijn hemel. Dit keer is het enorm wennen en nog een hele studie hoe ik het moet bedienen.
Ten eerste heeft-ie tiptoetsen ipv druktoetsen. Gelukkig is er een pennetje bijgeleverd want met mijn huis-tuin-en-keuken vingers tip ik er nog wel eens naast. Of ik tip teveel. Maar....waar laat ik dat pennetje nou weer??
Dan maak ik kennis met termen als Apps, Podcasts, Roamen, Neoreader en weet ik wat. Wat is het allemaal en wat kan ik ermee?
Ik heb opeens vragen waar ik voorheen niet eens wist dat ze bestonden! Bijvoorbeeld:
Googlemaps; moet ik dan verbinding hebben met internet om mijn weg te vinden of kan het via GPS?
Waar kan ik mijn kaartspelletje patience vinden om te spelen?
Waar zijn de smileys om toe te voegen aan mijn sms-jes? Zonder is het lang zo leuk niet.
Nu ben ik van het type dat eerst een beetje gaat proberen en daarna de gebruiksaanwijzing uit gaat pluizen. Alleen is die van deze niet zo uitgebreid. Oh ja, er is wel een uitgebreide, maar die zit op de telefoon en dat 'probeert' niet zo handig. Dom he? Je hebt 'm wel altijd bij je, dat dan weer wel.

Een ding heb ik al onder de knie; de camera.
En daar ben ik heel tevreden over.

Zomaar

..verskriklijk hoilig...

Wat hebben we geboft met het prachtige weer, het afgelopen pinksterweekend! Dat doet een mens weer goed. Lief en ik zijn heel aktief en uithuizig geweest.
Zondag bijvoorbeeld, zijn we naar een festival geweest; het Drijfveer festival. Het werd voor de eerste keer georganiseerd in een naburig dorp. Met de boot vertrokken we uit Hoorn en op de boot werden we vermaakt met theater, uitgevoerd door Mark Zijlstra en Klaas Visser en muziek van 'Gerhardt'.
In Schellinkhout gingen we aan wal.
Op het festivalterrein stond een grote gezellige rood-witte circustent en daar stonden de tafels gedekt.
Terwijl de maaltijd werd bereid, lagen wij wat te luieren in de zon tot we konden aanschuiven.
Tijdens het eten liep oma Koster rond. Oma Koster is een heel smal vrouwtje van een jaar of 80, met handen als kolenschoppen, echt waar. Echte werkhanden, want je kon zien dat ze hier en daar het vuil niet uit de groefjes van haar vingers weg had kunnen boenen. De verhalen die ze vertelde had ze op een flinke enveloppe geschreven. Waarschijnlijk het eerste lege stuk papier dat ze tegenkwam. Toch zonde om weg te gooien. Het kon altijd van pas komen, dat zag je nu maar weer.
Ze was prachtig gekleed in Westfriese-klederdracht en zij vertelde. Op z'n westfries. Ze wou eerst effies bidden voor het eten, zoals zij als westfries gewend was; '.....want Hai is bar-sterk en verskriklijk hoilig...' zei ze luid.
Zij herinnerde mij aan een anekdote van mijn eigen oma, de moeder van mijn moeder.
Mijn oma was ook een westfries en toen ze oud en bejaard was ging ze zo eens in het jaar met mijn opa een dagje uit met een groep. Zo zat ze op een gegeven moment naast een reisgenote en na enige tijd vertrouwde deze dame mijn oma toe dat het haar dat ze had niet helemaal echt was. 'Het is niet m'n oigen haar hoor. Tis een pruik', zei ze.
Waarop mijn oma zei; 'O, dat docht ik al. 'Ik ken 't best zien'.
Niks tactiek, niks gespeelde verwondering om de ander niet in verlegenheid te brengen, maar recht voor z'n raap.
En ik moet altijd 'verskriklijk' lachen om dit verhaal.

Let's go for a ride

Rijmpje

Dit rijmpje stond ooit in een van mijn schoolagenda's. Het dook vandaag zomaar weer op in mijn hoofd.

'Als zoentjes konden bloeien,
als bloempjes in het gras,
dan wed ik dat jouw smoeltje
nu een volkstuintje was'.

Er stonden nog veel meer rijmpjes in, maar die zijn niet voor herhaling vatbaar.......

Vakantietrui

Ik keek vandaag naar het labeltje van mijn trui

en toen kreeg ik ontzettend zin om op vakantie te gaan.......

Fancy tree

Recept

Recept:  om de volgende ochtend met een ontevreden gevoel over jezelf op te staan.

Ga op de bank zitten naast een ander/anderen en zet de tv aan.
Zap van kanaal 1 tot kanaal 30 en terug en herhaal dit minstens 3 keer.
Laat de ander dit ook doen.
Als die ergens blijft kijken dat je niet leuk vind; zeg dit niet, maar zucht hoorbaar..
Zeg; '...weer niks op tv....'
Geef geen gehoor aan het gevoel om de tv uit te doen en een cd op te zetten of om iets anders te doen.
Maak jezelf wijs dat je je moet aanpassen, dat de ander waarschijnlijk wel tv wil kijken en geen muziek wil luisteren, dat je gezellig samen hetzelfde moet doen omdat de ander anders verdrietig wordt.
Zeg dit niet hardop!
Zeg in plaats daarvan; ...ik verveel me...
Zucht nog eens diep en kijk verveeld en/of een beetje verdrietig.
Maak smakgeluiden met je mond en zeg; ....hebben we nog iets lekkers?......
Onderdruk je verstand dat zegt; 'NEE. Niet snoepen. Ga dan liever naar bed.'
Maak jezelf wijs dat je je heus wel aan wilt passen mits je wat te snaaien hebt.
Sta op, loop naar de keuken en trek de kast met lekkers open.
Neem en eet veel.
Zucht en kijk verveeld.
Ga met een volle maag naar bed en denk; stomme trut, zwakkeling, je leert het nooit.
Met een beetje mazzel val je in slaap.
De volgende ochtend bij het opstaan; succes verzekerd.

(naar het idee uit het boek; 'Recepten om in de puree te raken' van Bruno Paul de Roeck)

Spelen

That's the question...

Onlangs kreeg ik een mail met onderstaande vragen.
Wie de antwoorden weet mag het zeggen.

WAAROM is er een parkeerplaats voor gehandicapten voor een schaatsbaan?
WAAROM bestellen mensen een Double Cheeseburger, een grote friet en dan een Cola light? (Net zoiets als; een moorkop nemen en vervolgens een zoetje in de koffie doen...)
WAAROM verkopen ze hotdog worstjes in een doos van 10 en de broodjes in een pak van 8 ?
WAAROM kunnen vrouwen geen mascara aanbrengen met gesloten mond? (Is dat zo? Toch eens op letten....)
WAAROM is het woord 'afkorting' zo lang?
WAAROM moet je, om WINDOWS af te sluiten, op de startknop drukken ?
WAAROM bestaat er geen kattenvoeding met muis-smaak?
WAAROM bestaat er nieuwe hondenvoeding 'met verbeterde smaak' : wie heeft dit getest? (Wil ik dit weten..?)
WAAROM steriliseren ze de naalden voor euthanasie ?
U kent zeker wel de onverwoestbare zwarte dozen in vliegtuigen :
WAAROM maken ze het vliegtuig niet van dit materiaal ?
Als vliegen zo veilig is :
WAAROM noemt men de aankomsthal op het vliegveld dan 'Terminal'
WAAROM drukken we harder op de toetsen van de afstandsbediening als de batterijen bijna leeg zijn ?
WAAROM wassen we onze badhanddoeken; worden we niet verondersteld schoon te zijn als we ons ermee afdrogen ?
WAAROM dragen Kamikaze piloten een helm ?
Hoe heeft men de panelen 'VERBODEN OP HET GRASVELD TE LOPEN' in het midden van het grasveld kunnen zetten ?
Vinden analfabeten het leuk om lettertjes in de soep te hebben?
Toen de mens ontdekte dat de koe melk geeft, waar was hij op dat moment eigenlijk naar op zoek?
Als een woord verkeerd geschreven staat in het woordenboek, hoe weet men dat dan?
WAAROM heeft die oen van een Noach die twee muggen niet doodgemept?
Krijgen de arbeiders bij Lipton ook een koffiepauze ?
WAAROM krimpen schapen niet als het regent ?
WAAROM hebben etablissementen die 24 uur per dag, 7 dagen per week geopend zijn, sloten?

Best goeie vragen.

Spelen

Lekker

Men neme een schaaltje en schenkt daarin yoghurt. Niet helemaal vol, want er moet nog het een en ander bij.
Vervolgens kwak je daar een goeie volle lepel kwark in.(...voor de romige smaak...)
Goed roeren, tot het mengsel weer een geheel is geworden.
Neem vervolgens een aantal diep rode aardbeien en snijd deze in vieren.
Als ze erreg groot zijn mogen ze ook in zessen. Of in achten......
Hopla, bij het yoghurt-kwark mengsel plonzen.
Vervolgens nog een schep cruesli erbij en dan de boel rustig door elkaar roeren.
Voor de zoetbekken onder ons (..zoals ik..) kan er nog een lepel suiker (of zoetstof) bij gevoegd worden....
Eet smakelijk.
Mmmmm.....goddelijk!

Kabouter

Jahoor, telkens weer zit er een kabouter in een pinda verstopt.
En blote billen......

Mindmap

Sssssttt..........

Koningin

Zo ziet een meisje eruit dat net een praatje met de koningin heeft gemaakt en haar een bosje bloemen mocht geven.

ZALIG

We zijn weer thuis.
Het waren heerlijke dagen! God, wat kan even weg uit je dagelijkse omgeving je toch goed doen.
Aangekomen in het huisje in Zeeland (..wat nog best een eind rijden is, zeg..) hebben we eerst het tweezitsbankje pal voor de schuifpui gezet. Zo konden we lekker onderuit gezakt van het zonnetje genieten. Als we al 'thuis' waren.....
Er was namelijk veel te zien en te beleven; wandelen langs de prachtige uitgestrekte stranden, lopen op dijken waar vanaf je de zonsondergang goed kunt zien, leuke steden bezoeken (Middelburg die zich druk aan het voorbereiden is op de komst van de koningin op 30 april en Brugge binnen handbereik ) en het weidse landschap in je opnemen. Ik heb nog nooit zoveel fazanten gezien! Nou had ik er nog nooit een in het wild gezien, dus kun je nagaan.
Lieve briefjes gespot in Middelburg, gekke onderschriften in Sluis, leuke briefjes in Leiden.
Want terug zijn we via Leiden gereist. Dat is toch ook een geweldige stad. We zijn nog bovenop de VenD geklommen om Simone te zoeken, maar kon haar niet vinden!
Verder heerlijk gegeten en genoten.
Dat vooral; genoten.

Z-dagen

Ik ben er even tussenuit.
De Zogenaamde 'Z-dagen' zijn namelijk aangebroken.

Dagen vol met Z-en van;

Zon, Zee en Zand...

...om in, langs en op te Zwerven...

...in Zeeland met de rugZak.

Zomaar Zinloos Zwijmelen.

Zweten in de sauna.

Zorgeloos Zuchten van heerlijk genieten,

Zolang we kunnen.

En Zoenen, natuurlijk.

Tot Ziens!
(Jammer dat 'shoppen' niet met een Z begint.
Daar dan maar mee wachten tot de S-dagen aangebroken zijn...)

Stoflucht

Droom

Ik droom.
Ik rijd in een auto. Naast mij zit mijn vader. Achterin zit mijn Oudste.
We rijden in Amsterdam. Ik schrik even. 'Shit', denk ik, 'ik rijd in het drukke Amsterdam'. Toch voel ik mij zeker.
We rijden langs het water, met links een kademuur. De weg leidde mij er naar toe. Dan wordt de weg te smal en moet ik terugkeren.
Ok. Terug. Ik zet ‘m in z’n achteruit en kijk over mijn schouder. Mijn vader stuurt mij wat bij. Zonder problemen manoeuvreer ik de auto weer terug, de weg op.
Mijn Oudste zit achterin de auto luid en vals te zingen. Ze luistert naar haar mp3 en heeft dus niet door hoe ze klinkt.
Ik denk; ‘Oudste denkt zelf vast dat ze heeel mooi zingt’.
Ik zeg niets en glimlach.

Tweemaal Hoorns talent !!

Kleur

Ik ben dol op kleur. In mijn kleding en ook in mijn huis.
Niet alles door elkaar, maar hier en daar een accent.
En soms wel alles door elkaar, wat kan mij het schelen.
Net hoe mijn pet staat of de wind waait.

Nu schijnt kleur meer dan kleur alleen te zijn, hebben ze ontdekt.
Kinderen, bijvoorbeeld, concentreren zich beter bij blauw licht en worden rustiger onder invloed van geel licht.  Gevangenen worden rustiger onder invloed van babyroze.
En gewassen groeien net zo goed wanneer zij mogen baden in hun eigen kleur terwijl er veel energie bespaart wordt.
Als die kinderen onder invloed van de kleur nou maar niet gaan groeien als kool!!

De kleur van 2010 is turquoise. T is maar dat je het weet.

Reiger