zondag 29 augustus 2010

Jaarmarkt


Gisteren was er de jaarmarkt in het dorp waar ik woon. DE jaarmarkt.
Een groot deel van de dorpsstraat staat dan vol met marktkramen met tassen, sokken, sjaals, riemen, snoeischaren, maatbekers, stroopwafels, broodjes haring, planten, kettingen enz. enz.
Als vaste attractie staat er de brandweer met een hoogwerker. Liefhebbers kunnen zich de hoogte in laten werken om zo wat verder te kijken dan hun neus lang is. Op de grond kunnen kinderen met de brandslang huisjes omspuiten die op een lat gemonteerd zijn die weer over de sloot ligt. Altijd weer een succes.
Op het parkeerterrein voor de supermarkt kunnen de dorpsverenigingen op een podium hun kunsten vertonen. Ook worden daar lootjes verkocht door wat oudere mensen in klederdracht voor...voor...ja, voor wat eigenlijk?
Het leukste van de markt vind ik de particuliere kraampjes en kleedjes. Mensen die de kans niet voorbij willen laten gaan om van hun zolder opruiming af te komen. Ze zitten er dan gezellig bij aan hun plastic tuinset, met een kopje kof en een broodje. Wat later op de dag wordt de koffie verruild voor een borrel.
En als je met ze in gesprek gaat, krijg je, voordat je het weet, ook een borrel aangeboden. Of een warme gehaktbal.
Op de foto zie je mijn veroverde schatten. De pruimenjam smaakt bijna net zoals mijn moeder die maakte!
Ik heb ook mijn vetpercentage nog laten meten en die is 'normaal'.
Daar wordt ik ook weer blij van.

woensdag 18 augustus 2010

Bakken

Gisteravond belandde ik al zappend bij de zender BBC 2.  Ik bleef er hangen want 'The great British bake off' ging beginnen. Een programma waarin tien amateur-bakkers het tegen elkaar opnemen. Per aflevering vallen er twee deelnemers af. Dit keer bakten ze 'cake'. Als laatste moesten ze hun eigen chocoladecake bakken. Het water liep me al in de mond.
Ik vond het ontroerend om te zien hoe serieus er gebakken werd en hoe emotioneel mensen de beoordeling van hun baksel ontvingen. Alsof ze een stukje identiteit mee hadden gebakken en zijzelf beoordeeld werden.
Een man in het speciaal stal direkt mijn hart. Helaas ben ik zijn naam vergeten en helaas kan de 'uitzending gemist' van de BBC niet geaktiveerd worden.
Het was zo'n grote, dikkige man waarin je het jongetje dat hij ooit was nog doorheen zag schijnen. Zijn eerste cake was enigzins ingezakt. 'Dat gebeurde hem anders nooit', zei hij beteuterd. Toen de jury zijn cake ook nog als wat 'te droog' beoordeelde schoot-ie helemaal vol. De presentatrice moest hem een beetje oppeppen met grapjes als; 'nou, droog je tranen maar, want anders wordt het nog een zoute cake', waarop hij door zijn tranen heen weer een beetje in de lach schoot (zie je het voor je?).
Helaas is hij na de eerste aflevering al afgevallen.
Volgende week deel 2; om 21.00 op BBC2.

dinsdag 17 augustus 2010

Lijstjes

Ik hou van lijstjes.
   * Lijstjes met dingen die nog gedaan moeten worden.
   * Lijstjes met dingen die ik nog wil doen.
   * Lijstjes met ideeen die niet mogen worden vergeten.
   * Boodschappenlijstjes.
   * Lijstjes met inhoud.
   * Lijstjes met wensen.
   * Lijstjes zonder cijfers.

maandag 16 augustus 2010

Hoornse Lappendag

Vandaag is het lappendag.
Rond een uur of negen begeef ik mij naar de stad. Makkelijke schoenen aan, mijn kleinste tasje om de schouder, volle knip mee. Gelukkig is het droog. Er lijkt een bui in de lucht te hangen.
Hopelijk valt-ie niet en al helemaal niet op mij.
Al fietsende word ik hier en daar ingehaald door mensen die meer haast lijken te hebben dan ik.
Vooral mannen die gekleed zijn in enkel een T-shirt en spijkerbroek, de zgn. kroegtijgers.
Tot mijn verbazing razen ook grijze dames op leeftijd mij voorbij! Aha, zij blijken in bezit van een fiets met aandrijving. Wil ik ook, later.
In tegenovergestelde richting komen mij al bosjes mensen tegemoet met al een flink aantal plastic tassen aan het stuur. Even bekruipt mij het gevoel dat ik vast te laat bij de winkels kom en dat 'al het leuke' al weg is. Onzin natuurlijk, maar het gen dat bang is om iets te missen speelt op. Mijn verstand brengt het tot bedaren: 'er is genoeg, niet iedereen heeft dezelfde smaak (en maat) als jij, en als het op is, is het op'.
Aangekomen in de stad, vraag ik mij af waar ik mijn fiets zal zetten. Ik moet 'm straks weer kunnen vinden en pakken.
De vragen; 'heb ik dit echt nodig' en 'zal ik het wel of niet kopen', komen later aan de orde. 
Niet nodig, wel kopen, gok ik.

vrijdag 13 augustus 2010

Weer thuis

Wat is het toch heerlijk om weer thuis te zijn.
Ik geniet weer dubbelop van de gewone dingen. Slapen in mijn eigen bed natuurlijk. Fietsen is ook al zo'n genot. Een broodje kaas en koude drankjes, hup uit de koelkast. Karnemelk!!
Een rondje stadten vind ik ook een genot.
Nu is het een beetje jammer dat het kermis is. De hele stad staat dan vol geplempt met oliebol en snoepkramen, attracties en wc's en hekken en mensen. Ik herken mijn stad dan niet helemaal. Maar alla, het hoort erbij en na het weekend is het weer voorbij.
Vandaag heb ik even gepre-shopt. Maandag namelijk is het de jaarlijkse 'lappendag'. Dit houdt in dat de lege plekjes in de stad die er nu nog zijn ook nog eens vol gepropt worden met marktkramen met kleding, tassen en andere spullen. Lappen zie je niet zo veel meer.
Van oudsher is het de traditie dat de vrouwen al heel vroeg de markt over gaan en de mannen duiken al heel vroeg de kroeg in. Tegenwoordig duikt iedereen de kroeg in.
Alle winkels hebben allerlei lappendagaanbiedingen. Omdat kleding passen dan een hele toer is, kijk ik van tevoren even wat er te koop is. Dit keer heb ik dit dan zo gedaan. Meestal ga ik heen rond een uurtje of 9 en zie ik wel waar ik beland. Of op een terras of in de kroeg of ik ben naar huis gegaan.
Ik ben benieuwd waar ik mee thuis kom!

dinsdag 10 augustus 2010

Voorbij

Zo heb je het en zo ben je het weer kwijt. Niet voorgoed, gelukkig, want je kunt het zo weer krijgen. Of nemen, liever gezegd.
We hebben Italie weer kunnen proeven, voelen en ruiken. Heerlijk. Mooie dingen gezien (het Sella-plateau o.a.) en gekke dingen gedaan.
Zo heeft Jongste van Lief zijn tand begraven boven op de berg die we beklommen hadden. Hij moest er even over nadenken, maar vond het toen wel een cool idee. Wie weet gaat hij er ooit nog eens naar op zoek.
Ik heb mijn eigen weerstation gekocht. Gelukkig kwam het vrouwtje steeds naar buiten. Toch fijn om te weten dat het droog blijft.
Het konijn van de camping huppelde af en toe gezellig naar binnen. En helaas is het mij niet gelukt om een mus (kom-mus...kom dan..) van dichtbij te fotograferen.
De tent werd trouwens bewaakt door een paar oplettende ogen. (zie foto).
Net heb ik nog een foto gemaild naar een vrouw die vlak naast onze tent een landing maakte met haar parasail. Ik vroeg haar emailadres. Ze was er erg blij mee maar ik denk dat ze geen foto nodig had om het zich te herinneren.
Het reisverslag dat ik heb gemaakt is af. Dit keer geen zin per dag, maar een kaartje per dag. Gaatjes erin en hup een koordje erdoor. Zo'n verslag geeft van die handige 'haakjes' waar je je vakantieherinneringen aan omhoog kunt halen. Ik heb me voorgenomen om me vaker creatief te uiten. Dit jaar had ik ook verf en doek(jes) mee en heb zowaar twee schilderijtjes gemaakt!
O, en ik heb me ook voorgenomen om elke dag even te mediteren. Of gewoon even te zitten en dat schreeuwerige hoofd niet te volgen.
We zijn weer thuis en dat is ook weer heerlijk!