Plaatje

Ze toun wer Ai lif..........

???

Ont-snapt of ge-snapt?

Dagboekje

Simone heeft een stempel.

(En Irene heeft een gaaf handschrift-lettertype op haar site.)

Maar Simone heeft dus een stempel.

Bofkont.

Op vakantie heb ik ook gestempeld.

Ik heb namelijk een dagboekje bijgehouden; 1 geschreven zin per dag waarvan ik 1 woord

gestempeld heb.

De stempels had ik gekocht bij de Hema.

Eigenlijk ben ik op zoek naar ouderwetse metalen letter stempeltjes die je in een soort van houder kunt doen wanneer je er een woord mee wilt stempelen.

Beetje dit lettertype.

Geen idee of dat te koop is, laat staan waar.

Maar als ik iets in mijn kop heb,......

Boom

Het lijkt wel een t-shirt.....

???

Daarom...

Waarom niet mijn eigen naam vermeld op mijn blog?
Waarom noem ik Lief Lief en niet bij zijn eigen naam?
Waarom noem ik Jongste Jongste en niet bij haar eigen naam?
Waarom een blog ipv een dagboek?

...omdat ik het niet belangrijk vind dat mensen weten hoe ik werkelijk heet,
...omdat ik de privacy van mijn huisgenoten respecteer,
...omdat ik het wil delen ipv het alleen maar op wil schrijven.

Mijn keuzes.
Net zoals ieder de keuze kan maken om Kootjesweblog te lezen of niet.

Geluksmomentjes

Ik word wakker.
Lief slaapt nog. Jongste slaapt ook nog.

Ik ga zachtjes naar beneden. Ik zet een kopje thee en lees de krant.
Lief slaapt nog. Jongste slaapt ook nog.

De koffie pruttelt in de keuken. Ik hoor voetstappen op de trap. De geur van koffie bereikt mijn neus. Lief komt binnen.
Jongste slaapt nog.

Voetstappen op de trap. Jongste komt binnen. We vertellen wat we beleeft hebben. We lachen. We drinken koffie en eten een broodje.

Jongste gaat naar boven. De muziek van Michael Jackson rolt van de trap af.
Ik sta in de badkamer. Ik hoor Lief telefoneren. Hij lacht.

Ik glimlach.

Afgelopen zondag ben ik naar de Parade in Amsterdam geweest.
Goed man.

Jee, wat hangt daar toch een heerlijk sfeertje. Lekker relaxed, beetje mensen kijken, grappige voorstellingen zien, wijntjes drinken en me vergapen aan de aankleding van de verschillende tentjes.

Met precies de goeie tafels met daarop precies de goeie tafelkleedjes met daaraan precies de goeie stoelen aangeschoven. Met precies de goeie verlichting en reclamebordjes.

Er was een stand die meteen mijn hart stal; Repair Manifesto. Hier waren allerlei folders te verkrijgen om het 'repareren' te promoten. 'Stop recycling. Start repairing' is het motto. Met manifest bestaat uit 11 punten en die ga ik hier niet noemen.

Behalve punt 4, omdat ik het daar zo hardgrondig mee eens ben;
-Iedere keer als iets gerepareerd wordt, wint het aan potentie, historie en schoonheid. Het krijgt een ziel.

Goed punt he?!

Ze lieten voorbeelden zien van porceleinen beeldjes waar een arm af was waar dan weer een plastic arm van een barbie aangezet was enzo. Er waren ook verschillende reparatiesetjes te koop. Ik denk dat ik mijn fototoestel maar eens ga focussen op; reparaties.....

Verder de voorstelling 'Los' gezien. Ook helemaal tegekgaaf. Ik heb werkelijk tranen met tuiten gelachen zeg. En Theo Nijland met een musical.

En een voorstelling waar niet veel aan was, maar die wel weer een geweldig doek hadden hangen.

Ach, altijd wel wat te genieten.

En natuurlijk zijn we naar de voorstelling 'Slagboomt' geweest. Ook erg leuk!

Ik denk dat ik er nog maar een keer naar toe ga, deze zomer.

Het is te leuk.

Weet niet

Ik moet telkens glimlachen wanneer ik op mijn werk een map opensla van een van onze clienten.
Daarin staat dat zij 'geen ID kaart' heeft.

Wil ik ook, zo'n kaart.