Balen

Wilden Lief en ik wentelteefjes gaan bakken...
...zijn de eieren op.
Getver.

Spelen

Over 'speelser' gesproken.
Wie heeft er vroeger niet gespeeld met de knopendoos?
Bij ons thuis zaten ze in een bruin, rechthoekig blik met een los deksel. Op de plekken waar het blik het meest werd vastgepakt, was de bruine verf er af en zag je het grijs van het blik.
Heerlijk vond ik het om de doos om te kieperen en mijn vingers door de knopen te laten gaan. Ik kon blijven kijken naar de mooie kleuren die de parelmoeren knoopjes in het licht lieten zien.
En ik kon mij uren verwonderen over de iene-miene, kleine, pietepeuterige boordenknoopjes die mijn moeder van mijn vaders overhemden knipte voordat ze ze wegdeed.
Mijn fascinatie voor 'klein' is misschien toen wel geboren.

Ik maakte vervolgens van de grootste knoop (een donkergrijze ribbelige knoop met lichte streepjes)
een bromtol. Ik deed er een eindje wol doorheen (en ook weer terug) en knoopte de uiteinden aan elkaar. (Aan wol bij ons thuis geen gebrek, want mijn moeder breide dat het een lieve lust was....)
Dan deed ik de om elke middelvinger een lus en in het midden hing dan de knoop.
Door zachtjes mijn handen van elkaar af te bewegen begon de knoop zachtjes te draaien....steeds sneller...waardoor er een zoevend geluid ontstond!
Ook ontstond er een windje die ik dan op mijn wangen wilde voelen. Maar ik moest wel goed uitkijken dat mijn haren niet verward raakte in het ineengedraaide touwtje...!

Kom er  bij de jeugd van tegenwoordig nog maar eens om. Ze denken dat je uit een ander tijdperk komt.

Dat kan speelser

Vandaag kreeg ik een mailtje van Irene Cecile.
Irene heeft een boek uitgegeven dat heet;
'Als je goed kijkt zitten ze overal - Handleiding tot een speelser leven'.
Op haar site wordt het  boek als volgt omschreven;

In ‘Als je goed kijkt zitten ze overal - Handleiding tot een speelser leven’ laat Irene Cécile je de hondjes in de stofjes zien. De vervormingvaardigheden van zuignapjes. Hoe een veer in een hekje kan veranderen. Een citroen die moedig zijn hoofd heft. Dat in jouw plafond al jaren een naakt vrouwenlichaam schuilging. Dat sinaasappels kunnen praten.
'Hallo!'
Neem dit boek ter hand voor een speelser leven.
Dat zal je goed doen.

Ik had haar een foto toegestuurd.
Deze staat nu op haar site. De foto tussen de vrouw die haar benen in haar nek probeert te leggen en de vingers die in de knoop zitten is van mij.

Verliefd..

Ik ben verliefd.

Onlangs kwam ik namelijk deze site tegen en ik was op slag verliefd op de plaatjes.

En de stempels natuurlijk.

Op de site kwam ik deze clip tegen.
Of was het nou andersom....?

Maak niet uit.
Klik en geniet.

Van onderen

Dezelfde paddestoel.....

Herfst

Bevrediging?

Vanmorgen las ik dit opmerkelijke berichtje in de Volkskrant van zaterdag 3 oktober in het katern 'Kennis'.

Kind dat veel snoep krijgt is later vaker een vandaal
bevrediging Kinderen die iedere dag snoep en chocolade eten, worden als volwassene
vaker agressief, mogelijk omdat ze niet geleerd hebben te wáchten op iets dat ze graag hebben.
Wetenschappers van de universiteit van Cardiff ontdekten dat van de volwassenen die op
34-jarige leeftijd wegens geweld waren veroordeeld, 69 procent, als kind dagelijks snoepgoed
had gegeten, tegen 41 procent in de controlegroep van niet-gewelddadige leeftijdsgenoten. De onderzoekers bekeken 17 duizend volwassenen, blijkt uit het British Journal of Psychiatry .

Waar bevrediging al niet toe kan leiden. Soms is voorkomen beter dan blussen.

Teweeg

"De lasso van zijn stem slingerde zich om mijn hals en werd aangetrokken"

Een prachtige zin, geschreven door Nelleke Noordervliet in het boek 'Pelican Bay'.

Ik zie het helemaal voor mij.
En dat kan helemaal niet.
Maar toch zie ik het.
Voel ik het zelfs.

Knap, om dat met letters teweeg te kunnen brengen......