..verskriklijk hoilig...

Wat hebben we geboft met het prachtige weer, het afgelopen pinksterweekend! Dat doet een mens weer goed. Lief en ik zijn heel aktief en uithuizig geweest.
Zondag bijvoorbeeld, zijn we naar een festival geweest; het Drijfveer festival. Het werd voor de eerste keer georganiseerd in een naburig dorp. Met de boot vertrokken we uit Hoorn en op de boot werden we vermaakt met theater, uitgevoerd door Mark Zijlstra en Klaas Visser en muziek van 'Gerhardt'.
In Schellinkhout gingen we aan wal.
Op het festivalterrein stond een grote gezellige rood-witte circustent en daar stonden de tafels gedekt.
Terwijl de maaltijd werd bereid, lagen wij wat te luieren in de zon tot we konden aanschuiven.
Tijdens het eten liep oma Koster rond. Oma Koster is een heel smal vrouwtje van een jaar of 80, met handen als kolenschoppen, echt waar. Echte werkhanden, want je kon zien dat ze hier en daar het vuil niet uit de groefjes van haar vingers weg had kunnen boenen. De verhalen die ze vertelde had ze op een flinke enveloppe geschreven. Waarschijnlijk het eerste lege stuk papier dat ze tegenkwam. Toch zonde om weg te gooien. Het kon altijd van pas komen, dat zag je nu maar weer.
Ze was prachtig gekleed in Westfriese-klederdracht en zij vertelde. Op z'n westfries. Ze wou eerst effies bidden voor het eten, zoals zij als westfries gewend was; '.....want Hai is bar-sterk en verskriklijk hoilig...' zei ze luid.
Zij herinnerde mij aan een anekdote van mijn eigen oma, de moeder van mijn moeder.
Mijn oma was ook een westfries en toen ze oud en bejaard was ging ze zo eens in het jaar met mijn opa een dagje uit met een groep. Zo zat ze op een gegeven moment naast een reisgenote en na enige tijd vertrouwde deze dame mijn oma toe dat het haar dat ze had niet helemaal echt was. 'Het is niet m'n oigen haar hoor. Tis een pruik', zei ze.
Waarop mijn oma zei; 'O, dat docht ik al. 'Ik ken 't best zien'.
Niks tactiek, niks gespeelde verwondering om de ander niet in verlegenheid te brengen, maar recht voor z'n raap.
En ik moet altijd 'verskriklijk' lachen om dit verhaal.