Vertrouwen

Het nieuwe jaar staat alweer voor de deur.
Wat gaat dat toch snel! Ongelovelijk. Ik heb het gevoel of ik pas kort geleden oud en nieuw gevierd heb!
Terwijl de deur achter me bijna dicht valt overdenk ik het volgende:

Ik hoop dat men volgend jaar het begrip Vertrouwen weer zijn waarde terug geeft.
Vertrouwen is een kado. Het is een kwetsbaar kado dat je aan de ander geeft. Door de ontvanger moet het Vertrouwen dan ook met groot respect en zorgvuldigheid behandeld worden.
Anders gaat het kapot. En eenmaal kapot, dan is het moeilijk te herstellen. De schade die dit teweegbrengt bij de gever is groot.

Dit jaar heb ik het gevoel gekregen dat Vertrouwen zo langzamerhand, beschouwd wordt als een gift waar ieder maar mee kan doen wat-ie wil. 

In het nieuws werd (en wordt) bijvoorbeeld gesproken over kinderen (en hun ouders) die Vertrouwen hadden in hun begeleiders en waar gruwelijk misbruik van is gemaakt.

Ook van dichtbij maak ik mee dat er misbruik gemaakt wordt van gegeven Vertrouwen.

Een wereld zonder Vertrouwen is koud en kil. In een wereld zonder Vertrouwen kun je niet jezelf zijn. En als je jezelf niet kunt zijn is er geen gezonde relatie mogelijk.

Vertrouwen kost geen geld, maar dat wil nog niet zeggen dat het onbeperkt verkrijgbaar is.
Vertrouwen kost geen geld, maar dat wil nog niet zeggen dat het waardeloos is.
Het is onbetaalbaar.