Vreemd

En dan gaat iedereen naar huis.
"Daag".
"Daag".
"Slaap lekker".
"Tot morgen".
Ik blijf en zet nog een kopje thee.

Eerst Lief bellen om hem even te horen en hem welterusten wensen. Voor het 'thuis kom'-gevoel.
In alle rust neem ik de mappen door en rapporteer dat wat ik nog kwijt wil. Met de muis klik ik hier en daar wat aan op het computerscherm. Ik snuffel in wat kasten.

Ik loop nog een rondje, sluit de computer af en doe het licht uit van het kantoortje. Deur dicht. Dan draai ik de voordeur van binnen op slot. Sleutel erin laten. Kan ik er in geval van nood snel uit.

Ik ga op zoek naar de andere lichtknoppen en doe het licht uit. Duistere ruimte.
Ik trek me terug in de kleine verlichte slaapruimte.

Aha, daar ligt het beddegoed. Ik maak het bed op. Op het randje blijf ik zitten en wacht nog even met uitkleden. Eerst wat wennen.

Nou, daar gaat-ie dan. Kleren uit, pyama aan. Tanden poetsen.

Jeemig, wat een hard kussen. Vreemd, zo'n een-persoonsbedje.

Ik val vrij snel in slaap en word om 04.48 wakker. De blaas moet leeg. Trip, trip, op blote pootjes naar de wc en snel weer terug. Maar nu wil de slaap niet meer komen.

Ik doezel, tot de wekker gaat; 06.15.

Goedemorgen.

Mijn eerste slaapdienst zit er bijna op....

***